High School Artik: Jeffrey's Ultimate Guide for Elementary Graduates Who Want to Study at Pinagbuhatan High School

This is another article that I originally wrote to our high school class section's now-defunct-official website. around 2006 or 2007 ulit.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nung una, iniisip ko kung ito yung gagawin ko o yung tungkol sa mga noon time shows. Anyway, ito ang first guide sa para sa mga estudyanteng gustong magaral sa Pinagbuhatan High School. Hindi ko to ginawang primer kasi hindi lang kagandahan ang makikita sa school namin, marami pang iba. Mayroon akong isang dahilan kung bakit ko ginawa itong guide na 'to, para mailigtas ang mga estudyante sa pagsisisi at pag-ulit ng high school.

After ko mag-graduate ng elementary, iniisip ko sanang magaral sa Rizal High School, una halos lahat ng ka-barkada ko nung elementary dun nagaaral, kaya lang iniisip ko, mababa yung section ko dun kaya pumasok ako sa Pinagbuhatan High School. (Nung first year ko nakita yung masasabi kong t.l. ko. *korny*) Nung una feeling ko isa lang yung environment ng high school at elementary. Pero hindi. Meroong mga differences, ang security sa Pinagbuhatan High School, grabe, para ka nang nasa Malacañang Palace dahil sa sobrang higpit ng security. Hindi nakakalagpas ang long haired, colored hair, mga late comers, may deadly weapons, may marker pens, at iba pang bawal sa school. Nung first year ako, kinukumpis lagi yung marker pen kasi talamak dati yung crime na tinatawag na vandalism na madalas kino-commit sa mga banyo, student's chairs, dingding, at mukha ng mga teacher at estudyante na natutulog sa klase. Pero sa ngayon hindi na nanghahalungkat ng bag yung guard, kasi wala nang terrorist threat sa bansa(ano tingin nila sa 'min, terorista?)

Every monday, merong flag ceremony tuwing 7:00 ng umaga. Dati, lahat ng students na may pasok sa first shift ay pinapipila sa labas. Ngayon, kailangan pang maantala ang klase dahil 6:00 am ang simula ng klase, pero hindi na pinapipila sa labas ang mga estudyante. Yung iba pang information tungkol sa flag ceremony ay nandun sa "Plag Seremoni" portion ng "Da Klasrum."

Ngayon, tumungo naman tayo sa mga buildings. Yung school namin ay mayroon lang isang building. Isang VPE type building. Na nahahati sa 5 Phases. Iisa isahin natin ang mga yun.

*Phase I - dito madalas inilalagay ang classroom ng first year at third year na nasa pilot section(hi to Ms. Melanie Mae Sta. Ana ng III - Arsenic). Dito rin located ang computer rooms, dalawa ito kasi hindi kayang i-accomodate ng iisang room lahat ng computers.

*Phase II - dito naman located ang industrial arts room(first floor), AP coordinating center(second floor), at yung first laboratory room sa school(first school).

*Phase III - dito located ang Learning Resource Center ng school(second floor) na sa kasamaang palad ay kulang sa books (it's hard to believe but it's true). Wala pang insidente na nanyari sa 'kin na nagtulak sa 'kin upang mapalagi sa phase na 'to. Ewan ko ba parang meroong kakaibang, kakaibang, kakaibang,.......kakaibang something diyan na hindi ko maipaliwanag. Dito rin pala located ang Mathematics coordinating center(third floor) na madalas puntahan ng maraming magulang, ewan ko kung bakit.

*Phase IV - dito located ang canteen(the whole first floor) pero hindi ko ina-advice na dito kayo kumain kasi pagdating ng recess, mauubusan ka na ng time pagbili pa lang ng pagkain at paghanap ng pwesto kung saan ka kakain. Mas maganda kung magbaon ka na lang ng pagkain mo at dun mo kainin sa classroom ninyo, kaya lang sa classroom naman hindi ka makakaiwas sa mga kaklase mong buraot. Dito rin located ang boy scout room(sa dulo ng canteen sa left malapit sa hagdanan) I advice you, especially the boys na iwasan yung lugar na yon. Sa second floor naman located ang clinic kung saan meron din akong something different na feeling tuwing dadaan ako doon. Katabi nito yung property room, ito yung kinukuhaan ng libro every start ng school year at pinagsusulian tuwing end ng school year.

*Phase V - sa first floor located ang TLE coordinating center at ang practical arts room. Sa second floor, ang registrar's office at yung emis, dito naka-opisina ang principal at ang vice principals. Sa third floor naman located ang Filipino coordinating center. Sa fourth floor located ang classroom namin, katabi nito sa left ay isang potential laboratory. At sa fifth floor ay ang Audio Visual Room na madalas pagdausan ng seminars at contests.

Ito naman ang mga bagay na kailangan mong alalahanin sa pagpasok sa school na 'to:

About the teachers:
- iilan lang ang mabait na teacher na nagbibigay ng grade na as high as 91, kadalasan ang highest lang ay 87 at ang lowest ay 65 o di kaya'y blanko. Kahit pagsumikapan mo wala kang lusot dito kaya kung top 1 ka na nasa mid bracket, wag ka munang aasa na pag graduate mo ay makakapasok ka sa UP. Ang pagbigay nila ng grade sa mga pilot section, ayon sa narinig ko, ay pareho sa pagbibigay ng grade sa pinakalowest section. Meroon pa akong narinig, kani-kanina lang, mayroon daw isang teacher na kung magbigay ng grade ay parang bulagaan, de roleta, o di kaya'y kung maganda yung pangalan mo, maganda rin yung grade mo, sabi rin sa 'kin na madalas daw absent yung teacher na 'yun. Hindi ko siya kilala, pero ilan sa mga concerned students niya kilala ko.

About the activities:
- hindi ka makakaiwas sa mga activities, physical kadalasan. Hindi batayan dito ang religion, age, physical abilities, at sex sa paggawa ng mga nasabing activities. Lalo na sa isang bagay na tinututulan ko, yung CAT o Citizen's Advancement (originally "A" stands for "Army" ginawa lang advancement para hindi halatang ginagawa kang tuta na ipapadala sa hinaharap kung sakaling magka gyera) Training, para saan ba yun? Makatutulong ba 'yan upang mapakain ko ng sapat na kanin at ulam ang pamilya ko sa hinaharap? Makatutulong ba yan sa pagangat ng ekonomiya ng Pilipinas? Hahanapin ba yan 'pag nagpasa ako ng resume sa paghahanap ko ng trabaho? Sukatan ba yan ng pagkatao ng isang indibidwal? Ano nga ba ang dahilan ba't kailangan pag aralan 'yan? Ngayon July na at palaisipan pa rin kung bakit namin kailangan pag-aralan 'yan.

About the regulations:
- sa lahat ng bagay, dito ako humanga sa pamamahala sa school namin, mahigpit sila pagdating sa rules and regulations. Basta sundin ninyo na lang lahat ng nandun. Maraming limitations, lalo na sa porma. Pero di ba mas maganda kapag simple lang ang ayos?

About the students:
- sa parteng ito, kailangan mong magingat sa mga makikilala mo, lalo na kung nasa mid or lower bracket ka. Magingat sa mga nagyoyosi at umiinom ng alak. Meroon ding oras na nakaamoy ako ng second hand smoke ng ganja dun sa school noong christmas party. Magingat kayo sa mga tao at mga bagay na ganun, para na rin sa ikabubuti ninyo. Pag sinuway ninyo 'to, hindi na kayo tatanda, kasi mamamatay kayong bata.

Sana naman nakakuha kayo ng kaunting tip para na rin sa ikabubuti ninyo. Ito lang ang pinakamatinong page sa website na 'to

High School Artik: Introduksyon sa Mundo ng mga Nerd

This was an article that I originally wrote for our high school class section's now-defunct-official website. Halata naman siguro sa artikel na to na isa akong Bob Ong wanna-be years ago, haha, this was, 2006 I think. Old times. haha

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nagtanong kahapon si Sir Abrenilla kung ano ang tawag sa mga katutubo ng Baguio, kasi yung ka-chat niya kahapon ganon. Sabi ko Ifugao. Sabi naman ng kuya ko aeta. Ibig sabihin lang nagkamali ako ng pagkakasabi ng sagot. Mahirap talaga kapag matalino, laging tinatanungan. Kahit mali ang sinasabi, sinasangayunan sa kadahilanang nabibilang sa pilot section.

Ganyan yung problema namin sa section namin, laging napagtatanungan. Sabi nga nung kabilang section masyado raw kami seryoso sa pagaaral at wala na raw kaming panahon maglibang. Napagkakamalan din kaming nerd. Oo, nerd.

N-E-R-D, "Nerd". Yun yung klase ng tao na hindi nakakahinga, hindi nakakakain, hindi nakakatulog, hindi mapakali, hindi makatae, at hindi masaya habang hindi siya nakakapagaral sa buong araw niya. Sa mga tv shows at pelikula, ang description sa kanila, eh yung sa mga lalaki naka tucked in yung shirt sa pantalon na meyroong belt na umiipit sa damit, hindi nagaayos ng buhok; kung nakaayos naman ay may pomada o kaya'y gel na nakasuklay patungo saan mang direksyon sa kaliwa man o sa kanan. Nakasalamin din sila sa mga pelikula, ewan ko lang kung bakit, lahat ba ng nerd may myopia o presbyopia? Sa mga babae naman, nakasalamin din, at yung ayos ng buhok ay nakatirintas na katulad ng buhok ni Dave Grohl nung ginaya niya si Britney Spears. Madalas din sa mga pelikula na ang mga nerd yung walang kaibigan, kung meron man e yung kauri lang nilang nerd. Sila rin yung mga napagti-tripan ng mga "cool" na karakter sa pelikula. Kaya kadalasan ang ending ng mga ganoong pelikula e bumubuo ng isang club yung mga nerd, sa umpisa kaunti lang, hanggang sa dumami at bumuo ng isang army ng mga nerds na magsasagawa ng nerd invation.

Kaya kami napagkakamalang nerd e dahil hindi kami sumasali ng extra curricilar activities at mas iniintindi pa namin ang academics (Teka ano bang alam nila sa 'min, first grading pa lang ah!). Dahil sa mga maling akala nila sa amin, muntik na naming panindigan ang pagiging nerd. Pero hindi namin kaya, ewan ko, tinatawag siguro kami ng katam sa bawat pagkakataong susubukan namin. Saka hindi namin kayang sundin yung code of ethics ng pagiging nerd. Pero meroong ilan na ganun sa 'min. Yun bang tipong umiiyak kapag hindi nakagawa ng assignment o hindi natawag sa recitation. Ilang beses na nangyari yung mga insidenteng yun, sa awa ng Diyos hindi ako damay sa mga ganon ng mga kaklase ko.

Sabi ko nga na may mga nerd din sa amin. Me iba ibang uri niyan, heto sila:

1. Mabokang nerd: sila yung mga nerd sa amin na panay ang recite. Sila ang kadalasang nakakakuha ng matataas na grade. Sila rin yung maiiingay at mainitin ang ulo. Kadalasan sa kanila babae. Sila yung kadalasang tumatakbo para sa student's council at kadalasang class officer. Isang halimbawa niyan ay si _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _.
2. Ballpen nerd: sila naman yung mga tahimik. OO tahimik, maniwala kayo meron pang taong mabibuwisit ka dahil sa sobrang katahimkan niya. Hindi sila madalas mag recite pero mas mataas sila sa written outputs at sa tests. Sila rin yung uri ng tao na kapag tinanong mo e dalawa lang ang sagot. Tango = Oo. Iling = Hindi.
3. Semi-nerds: mga 40% ng mga kaklase ko ganito. Sila yung mga maporma, marunong mag enjoy, at masayahin. Pero stable na mataas naman yung grade. Sila rin yung kadalasang napapagalitan ng teacher dahil sa kakulitan.
4. Bookworm: itong class na 'to eh laganap sa lahat ng klase ng pagkanerd. Isa ako sa example nito kapag sinisipag. Sila yung mga klase ng tao na lahat ay babasahin mula sa pamphlet, magazine, comics, novels, encyclopedia, hanggang sa bible.
5. Supernerd: siya yung uri ng nerd na talagang kuhang kuha ang description ko ng pagkanerd at sinusunod ang code of ethics ng pagkanerd. Madalas na nagiging class valedictorian.
6. Faculty Room Nerd: sila yung mga hindi nagaaral, walang alam, walang silbi sa lipunan, at ang alam lang ay magsalita ng maganda at pumuri ng mga teachers. Kahit sinasabi ng mga teacher na walang palakasan sa klase niya, wala silang lusot dito. Sila rin yung uri ng nerd na hanggang sa report card lang ang pagkanerd, sila rin yung madalas na kinukumusta kung sakaling maging istudyante ng teacher yung kapatid nito. In short sipsip, slurpee, o lamok. Wag ninyo na lang akong isusumbong kasi sa pagkakaalam ko, isang tulad nito ang nagkaroon ng isang mataas na posisyon sa school natin. Si ano yun e, si _ _.

Sa section namin, laganap ang lahat ng klase ng pagkanerd, pwera siguro yung example no 5, ay hindi meron pala si _ _. Pero sana sa susunod hindi na kami pagtanungan ng maraming tao kasi hindi naman kami facts machine na eksakto yung lahat ng sinasabi, minsan may fiction din, at kadalasan ng sinasabi namin mali, maniwala kayo kadalasan ng sinasabi namin mali. Kaya hindi mo rin masasabi na lahat ng nakatype dito ay tama. (Bwahahahahahaha............)

I was a better writer then, (I think)

a blog post I recovered from my old blogsite, pasensya sa ilang grammar failz.:

-----------------------------------------------

posted November 30, 2007

There's a lot of things going on in my life that I almost forgot what to think about first. Just yesterday, Sen. Trillanes established a standoff at the Manila Peninsula there in Makati, together with Brig.Gen. Lim of the AFP, and a Bishop whom I forgot what his name was. I've found about this news very late, it was, I think, around 2:30 in the afternoon then of November 29, and I haven't taken my lunch yet.

3:00 pm, I was on my way to my alma mater, Pinagbuhatan High School, to meet a friend who was the reason why I cancelled all my recently planned activities that I am suppose to do that day for some shallow reason. There's also one thing that I've found out from dropping by there, the field trip was cancelled due to the teacher's petition on some issues related to a corruption-sort-of-thing accused to the principal. If you're from Pinagbuhatan High School, probably you know who am I talking about.

By that time then, I talked to Ma'am Leano, who was a very kind and good teacher by the way, she said that finally, finally the school's publication is ready to release another issue. From my observation on my alma mater's situation, probably this new issue will not be a kind of typical high school newsletter which only talks about school events, contests, achievements, and all the favorable high school craps that I've been taking from the past issues of the publication. I presume, this up-coming issue would be a bit more contemporary, and a bit bolder, a deeper approach on what a student publication must be.

It was almost 5 pm when I left my former school. And it was the only time that I have taken a full meal since breakfast. Upon eating my meal, I was watching a very interesting and entertaining TV drama called "Krisis sa Makati". Which starred the PNP, the AFP, the Magdalo soldiers, the Standoff heads (Trillanes, Lim, etc.), and the Media men and women who serves as the umpires who stand off between the magdalo and the governmant forces.

There is only one thing that I have noticed while watching the standoff on TV, the military was trying to impress (or more or less threaten) the people through their vulgar display of power. Which what I thought was meaningless. I mean, what's the point of forcing a tank to enter the building when their enemy is almost unarmed. It's just some bullshits that the military is fond of showing off.

The media, who stood there from the start to the beginning of the crisis trying to do their jobs were treated very well by the magdalo troops as if they are a part of the company. Yet, the military, who suppose to protect them as civilians, treated them as harsh as they treat the other criminals. Why in Satan's ass do they have to do that?! They're just there to do their job as broadcasters, yet this military men are not doing theirs.

At the first time I saw this commotion broadcasted live on TV, I only said, "what the hell is happening in this world?" But watching it thoroughly for hours without commercial breaks, I realized that, this TV show is better than Zaido.

Singit post....

para lang hindi ma-wala ang blog na ito. wehehehe

Recent Find Online:



Poster ng Letters from a Deadman (or Dead Man Letters) ni Konstantin Lopushansky (desipulo daw ni Tarkovsky na nasobrahan lang sa Sci-Fi genes.)

Ang saya sana kung magkaroon ako ng ganito sa bahay.... saka hetong mga poster na ito:


The Hour-Glass Sanatorium (Wojciech Jerzy Has, 1973)


Possession (Andrzej Zulawski, 1981)

Poké-Log: August 22, 2011

Caught ABRA on my last pokeball. WEEEEE!!!!!!!!!!!!!!

-----------------
You know you're fucked when you suddenly met Ho-oh.

Di ko alam kung bakit, di ko muna igo-google para may surprise. Saka na lang igoogoogle kapag kaya nang hulihin.

Nagwishful thinking ako na kaya ko siyang hulihin with a pokeball, na ginawa ko noon kay Mewtwo sa red at kay Suicune sa Crystal. Pero mukhang di kaya ma-contain.

Ho-oh (Lv. 70) vs. Erap (Abra, Lv. 12 na Teleport lang ang attack). Overkill.

----------
Para sa isang basic form pokemon, mas malakas si Mareep kesa kay Pikachu. The only thing that will make you catch and use Pikachu, is because, it is Pikachu. To make you a bit like Ash. LOLs. Pika-pi!

Sabaw Sabaw Sabaw

ok ka na? XD

Wag ka kasing psychopath. haha.

epoy deyto (1990 - 2011)

ang pagdating sa punto kung kelan ang dahilan para mabuhay ay nasa bingit ng alanganin, ay ang simula ng pagkabuhay para sa kamatayan.

Project 365 - May 9, 2011

Isang edited snap shot mula sa aking bagong "short film".

Birthday ng Kuya ko ngayon. Bumagyo.

Nothing much today, except sa natapos ko yung 30 sec na video na iyun.

in-activate ko yung tumblr ko... para magpost ng mp3s. hindi ako magre-reblog. haha. LOSER REBLOGGERS!

last night... I dreamt of a cousin of a friend... pero iba hitsura niya dun... kulay puti yung buhok niya dun...

Please consider.

To all the Filipinos (and non-Filipinos) in the Philippines and other parts of the world: before stating something bad or good about the Philippines and it's people, kindly consider that there are 7,107 islands in the Philippines, catering around 40 ethnic groups, speaking more than a 100 languages and with different cultural upbringings. None of us has the same way of living. Our country is made up of diversity and complexity. Consideration is the key to understanding.

Project 365 - May 8, 2011

Di ko talaga alam kung may certain rules sa Project 365 na nagbabawal ng digital manipulation, kasi kung meron, ngayon pa lang, ivaviolate ko na.

Di ko alam kung saan magsisimula dito. alas-syete pa lang ng umaga, wala pa gaanong nangyayari sa buhay ko ngayon. Kinunan ko yung favorite electric post ko mula sa bintana ng bahay. Walang ulap.

Laban ni Pacquiao ngayon.

The Set List Day 10: A Song That Makes You Fall Asleep

Actually any song ng Dream Theatre at kahit anong katulad nila. haha

Napanaginipan kita kagabi

nagbubuhat daw tayo ng kalahating sakong bigas.

may pumuna ng damit ko...

bigla kang nawala...

kasama ng kalahating sakong bigas....

ano ang tollidBilly?

wala naman talagang nagtatanong, pero if ever lang meron, hetong post na ito ang tugon sa tanong na iyon.

honestly, maging ako, di ko alam. I just happen to hear the term sa panaginip ko. Well, maaaring di kapanipaniwala, pero nakaalala ako ng mga bagay-bagay galing sa panaginip ko.

2006, madaling araw nagising ako sa isang panaginip. sa panaginip na raw na yun, nagising ako sa isang terrace, kitang kita yung buwan. pinuntahan ko raw yung kuya ko para isauli yung earphones na hiniram ko sa kanya. sinabi niya sa akin sa panaginip ko: "ilang saglit na lang, malapit nang matapos ang tollidbilly". humiga uli ako sa terrace, umihip ang malakas na hangin kasabay ng pagsikat ng araw. may mga kumakanta ng isang pamilyar na awitin, habang may mga salitang lumilipad. Pagkagising ko, isinulat ko pa yun nun sa diary ko.

lumipas ang mga araw, di ko pa rin alam. ginawa ko na lang, ipinangalan ko yun sa supposed to be banda namin na hindi pa man naka-abot ng 2 jam ay nagdisband na. lumipas ang ilang taon. nagtrip ako sa kamera ng classmate ko habang may klase sa retorika. nanghiram ako ng installer ng pang-edit ng video. ULEAD video studio pa yun. naisip ko lang ilagay yung tollidBilly bilang production dahil ginusto ko rin nun na mag-establish ng avant-garde art circle nun sa PUP, tollidBilly ended up being me as the sole member and 3 of my friends as occational helpers. heto yung output. after nun ginawa ko na siyang official name ng prod ko, with me as its sole member.

tinanong ako ni Adrian nung nakaraan kung ano yung tollidBilly. sinagot ko siya ng parehong sagot. hindi ko alam at nanggaling lang siya sa panaginip na wala namang meaning yung term. sabi ko rin na pangalan lang siya ng prod ko ngayon. sinabi niya lang, "e di, may meaning na siya ngayon".

oo nga naman...

Mga bagay-bagay na makikita sa damitan ko bukod sa damit.

dahil ni-require ako ng nanay kong tanggalin lahat ng gamit sa damitan ko, nakakatuwa na may nakita akong bukod sa mga damit ko. iilan lang itong mga to:

cool, relax.

"seize the day" - kung sino man ang naniniwala dito ay nabubuhay para lamang sa kamatayan.

bakit tira-tira ang pagkain ko?

Ano ang pagkakapareho ng boldstar at bansang Pilipinas?
Sagot: Parehong Exploited.

Maalalahanin

saan na tayo papunta?

naliligaw ka na ba?

dumidilim

paano nagsimula?

nasisilaw, minsa'y

natulala

nawawala, nawawala

ang panaginip

nawawala, nawawala

ayaw pang gumising

ilang ulit nang nadapa

di madala-dala

nakikinig

tila lumalamig

nalunod sa hangin

tinitiis

tuwing umuula'y bumabaha

hindi na nagsasawa

nakalimutan mo na ba?

maalalahanin

alaala

(Eraserheads, Sticker Happy)

Good Things, Bad Things: Kung ano-ano nga ba ang natutunan ko sa apat na taon sa college

• Hindi magbabago ang mundo kapag binago mo ang sarili mo. Tanga lang ang mag-iisip nun. Maraming tanga sa mundo.
• Mas maraming tao, mas maraming kasinungalingan (galing sa Confessional ni Tarog at Antipuesto)
• Maraming hipster ang baduy
• Bobo si John Maxwell at Robert Kiyosaki
• Kalokohan ang manood ng tv
• Kapag nakita mo ang trailer ng isang pelikula ng Star Cinema, parang napanuod mo na rin ang buong pelikula.
• Si Wenn Deramas ay isang auteur (salamat sa pagbabahagi, Richard Bolisay!)
• Madami pa ring maganda sa mundo.
• Mayayabang at matapobre karamihan sa mga college graduates.
  
• Maraming tao ang nagkokomento sa mga bagay na hindi nila alam.
• Maraming tao ang bulag.
• Maraming tao ang bingi.
• Sa kabila non, maingay pa rin sila.
• Resulta, kabobohan.
• Nakakabulag ang pera.
• Nakakawala ng pagkatao ang pera.
• Nakakabobo ang pera.
• Nakakatanga ang pera.
• Pera ang nagpapatakbo sa isang bansa.
• Pera ang ang nagpapatakbo sa tao. Hindi ang tao ang nagpapatakbo sa pera.
• Maraming makasarili sa mundo.
• Nandyan ang katotohanan, pero hindi tinitignan ng mas nakararami.
• Dapaat, Cinema is truth 24 frames per second (salamat Godard!)
• Pero, negosyo pa rin ang pelikula, dahil pera ang nagpapatakbo sa bansa.
• Bobo ang karamihan sa negosyante, hindi lang bobo, ganid.
• Ang PUP ay isang magandang pamantasan.
  
• Ang "Sana" ng APO ay isang kantang sosyalista.
• Alam ng lahat ng tao na Sosyalismo ang solusyon sa lahat ng problema, di lang nila inaamin.
• Papet ang gobyerno.
• Masarap ang manok
• Kalokohan ang animal rights activism at vegitarianism kapag pinagsama
• Maraming nakaka-misuse ng salitang "laban", "pakikibaka", "kalayaan"
• Walang katarungan, gantihan lang
  
• Ang taong may pananampalataya, ay hindi siguradong may Diyos.
  
• Hindi pa rin solved ang problem of evil
• Walang absolutong pagpapasya.
• Hindi nagbabago ang tao. Ang meron siya, potensiyal na lumalabas kapag kailangan.
• Mas maganda pa rin si Ashley kaysa kay Alodia.
  
• Karamihan ng pinag-aaralan sa Psychology ay nonsense.
  
• Ang may pinaka-sense at pinakamahalaga, ay Filipino Psychology. Na walang sinomang "matinong" practicioner ang nagpapahalaga kaya uunti lamang ang tunay na nakaiintindi.
  
• Kalokohan ang pagyaman.
• Walang matinong tao ang kakaibiganin ka kung di ka kakaikaibigan.
• Mas maraming nonsense na tao sa Psych Department kesa sa ka-nonsense-an ng Psychology.
• Maraming Psych Students, ang hindi naniniwala sa pagiging science ng Psychology at nananalig sa kanilang mga sariling batayan. may sariling practice, kumbaga. Sana di na lang nagaral, marurunong na naman eh.
  
• Mas magagaling ang Philosophy students kaysa sa Psychology students on both theory and practice.
• Hindi mapagsasama ang religion at science. In short, walang sense ang mga nagte-take ng theology after mag-psych.
• Maraming gamit ang internet, madali lang gamitin. Marami lang talagang tanga ang hindi marunong gumamit.
• Walang karapatang magmay-ari ang hindi marunong gumamit. (galing sa Nights of Serafina ni Gosiengfiao).
• Ang Cinema ay isang sining. Pero tulad ng ibang sining, may pangit at maganda.
• Maraming tao ang hindi nakaka-appreciate ng tunay na magandang likhang sining.
• Si Taylor Swift ay sell-out (wait, redundant, XD)
• White Stripes ang pinakamagaling na music act ng '00s.
• Magulo na ang kahulugan ng mga bagay bagay.
• Patay na ang Philosophy (ayon kay ser Deki Morales)
• In short, wala nang pakialam ang tao sa karunungan dahil daw may sarili naman silang pakahulugan sa mga bagay bagay. Ang apple daw ay kulay yellow sa iba.
• Walang nagbago sa PCA, pangalan lang.
• Nag-eexist ang tanga at bobo.
• Hindi ako matalino.
• Mas masarap gumawa ng pelikula kaysa gumawa ng Psychological test report.
• Nung simula pa lang, gusto mo nang maka-graduate, ngayong gagraduate ka na, parang ayaw mo na (ayon sa mga dating graduates nagsabi sa akin)
• Mas masarap pa rin ang collectivism.
• Hindi matatapos ang listahang ito, ipagpapatuloy sa ibang araw.
  

1st Halo-Halo Indie Film Festival

Inihahandog ng Malayang Sining-Kayumanggi Productions

1st Halo-Halo Indie Film Festival:

A Showcase of Filipino Digital Short Independent Films

Isang gabi ng mga samu't saring digital video at maikling pelikula mula sa mga bagong direktor ng ating bansa. Isang gabing sumasalamin sa ilang bahagi ng sining at kultura ng ating panahon.

Halina't makibahagi. Pagyamanin ang Kulturang Pilipino.

Mabuhay at patuloy nating buhayin ang Pelikulang Pilipino!

Tickets @ P100.00 with (1)one FREE BEER

***FOR EARLY RESERVATIONS (on or before march 5) you may get it for Php 90.00 ONLY.

Call or text NOW: 09494964128/ 09178137744

"Leaving Home" at the 12th Ateneo Video Open

"Leaving Home" documents the last hours of what was the Home of New Rock, NU 107. Home of kids, adults, poseurs, glams, emos, and whatever-they-maybe-as-long-as-they-listen-to-rock.

Screening of the Documentary Category finalists on February 28, 2011.

For Details, go here:
http://ateneovideoopen12.tumblr.com/

surprized...

wednesday night, shortly after ng screening ng Damgo, Chardd introduced me to Remton Zuasola, Manny Paranguy and Tikoy Aguiluz.

Medyo nagulat ako nang sinabihan ako ni sir Tikoy na "the famous" Epoy. :S. Isa pa, kahit hindi natanggap sa main competition yung Isang Lalaking May Mumurahing Kamera sa Cinemanila, naalala niya rin...

Misteryo ang gabing iyon para sa akin...

Follow Up sa Naunang article

FUCK
YOU
LADY
GAGA

bakit puro K-POP ang nasa MYX? kala ko ba super suporta sila sa OPM? - Lionel John Raphael Barua

Iyan din ang gusto kong itanong sa SM Cinemas sa pag-limit nila noon sa pagpapalabas ng pelikulang Pilipino.

'Walang Pag-Ibig Para sa Bunga' at Titus Brandsma

Invitational Screening

pelikula@titusbrandsma is a free monthly film screening with dialogue that features fine samples of world cinema. It is an offering of the Titus Brandsma Center (TBC) Media Program under the auspices of the Carmelites in the Philippines.

Showing This Month

"LOVE BEYOND BORDERS..."

February 19, 1pm onwards at Titus Brandsma Center

Please confirm your attendance at Titus Brandsma Center Media Office 726-6054 or call or text Joy Kialkal (09184048502) or Elizabeth Adalim (09161563160)

'Bago Magwakas' at the 7th PWU IFG Art Film Festival

Cast: Peggy Mint
Produksyon: Jineh Gidayawan at Epoy Deyto
Direksyon at kung ano-ano pa: Epoy Deyto


7th PWU IFG Art Film Festival
Biyernes, ika-11 ng Pebrero, 2011
AVR, Philippine Women's University - Taft

http://pwuifg.webs.com/

yey!

The Future of Psychology

Has the apocalypse started? - Christine Eve Cunamay

Maybe, or maybe not.

pelikula pelikula

ayun oh, makalipas ng ilang oras ng kalokohan sa CINEPHILES! Group sa Facebook, nainspire akong i-share sa inyo yung mga gawa ko. wag kayong mag-expect, hindi kagandahan mga pelikula ko, pero, sa tingin ko, di rin naman kapangitan...

2010 on Anime

Kadalasan naman, kung di ako nanunuod ng pelikula ay nanood ako ng anime. Medyo parang unti na lang ang gumagawa nito sa edad ko. Meron kasing generalization na basta animated, pambata. Hindi ganun.

Kung titignan, marami nang nagbago sa sining ng Anime sa mga nagdaang taon. Nagbabago ang panlasa at tema. Ang noo'y pambata lang, meron na para sa lahat.

Heto ang mga sumusunod na anime na masasabi ko na umantas sa panlasa ko nitong nagdaang taon.



Angel Beats!

Isa sa mga di malilimutan ngayong taon. Tulad ng ibang battle anime, supernatural din ang setting, ang kagandahan dito, kung papaano naihalo sa naturalistikong pagpapahayag ito. Maraming sinalong cliche ito, oo, pero lahat naman yan ay nadadaan sa maayos na daloy ng plot at magandang execution. Nadali lahat ng Angel Beats!, may mga dagdag pa.



Arakawa Under the Bridge

Comedy... on acid. Nakakatuwa yung pagka-wasak nito. Sumobra.



K-ON!!

Season 2 ng K-ON! (take note of the exclamation marks), dama ko dito yung atmosphere ng last episode ng season 1. Yung empty, sad, pero masaya yung mga characters. Senior year is indeed... a year of mixed emotions.



Amagami SS

Sa isang stressful na araw, wala nang mas maganda pang panuorin kundi harem anime. Harem, is indeed, a shounen fantasy. Wag na tayong mag-plastikan dito, trip niyo rin naman ang harem. haha. Pero, stressful lagi ang kwento ng bida, kaya laging ordinary looking ang bida sa harem, fantasy nga eh. Ang Amagami SS ay nakatutuwa, medyo average ang feel, hindi heavy, pero hindi light. Sakto lang. Saktong sakto.



Seitokai Yakuindomo

This should have been a harem. But it's not. It's straight forward, right on your face, comedy with punchlines coming from everywhere. Walang episode na hindi ako gumulong sa katatawa.



Ookami-san to Shichinin no Nakama-tachi

Oh, yeah, one of the best fantasies this year. Love story syempre. Fantasy always mingle with love. I like Ookami's character. Very predictable, I know, but still charming. Honorable Mention Award given to the Narrator.



Mitsudomoe

Comedy with kindergarten students, but not for kindergarten students. Hindi ako makapaghintay sa season 2.



High School of the Dead

It's George Romero's idea. I like the zombies here, madaling talunin, now, all we have to do is to work the story out. Maayos ang execution. The decisions made on the plot are all consistent... Medyo disappointing ang ending, pero you can still tell that this is one of the more superior anime that was released this year.



Hen Zemi (Abnormal Physiology Seminar) [OAV]

My first OVA in the list, genre-bending, I must say. A comedy-turned mystery. These are one of the few times na nagustuhan ko ang twist sa story. (as suggested to me by Mr. Mike Yalung)



Cat Shit One

Yes, that's the title. Ang cute nila ano. It's way supreme than any other recent american war film. I'd be gladly to throw my black hawk down dvd just to have space for a copy of this one.



Seikimatsu Occult Academy

Fantasy about faith. No, not that metaphysical faith, but faith in love. It's a love story. Sana nakita ninyo na love story yan. hehe



Tamayura [OAV]

Light hearted anime tungkol sa isang hobby. At isang comic sa isang pusang sobrang cute at hindi makunan ng picture.




Sora no Otoshimono: Forte

Sa second season nito, nadagdagan ang angelroids. Parehong malakas, medyo tanga nga lang ang isa. Hindi katulad ng season 1, mas surreal ito. Kung ano-ano ang nangyayari. May biglaang event kapag nagustuhan ng student council president. Wasak.



Bakuman

One of the best series ever. Very inspirational. Must-watch for all the struggling artists, like me.



Kuragehime

Tungkol sa individuality, di ko alam, I sincerely oppose the idea, pero, I'm liking this one.



Yosuga no Sora

One of the most note-worthy ecchi of all time. Walang comic sa main-story, pure heavy plot. Medyo may side story sa dulo para pambawi sa mga nalunod sa bigat ng main kwento. Hindi ko talaga ma-take yung huling arc. Grabe.

The World God Only Knows

Buhay nerd. At least napakinggan din sila. Medyo hardcore nerd nga lang tong isang ito. Isa sa mga hinahanap ko sa anime, yung masaya panuorin. Madaming saya dito.


The Disappearance of Haruhi Suzumiya (Film)

Almost 3-hours of Haruhi-sm. Hindi para sa mga Haruhi beginners. As usual, almost perfect pa rin ang pag-latag ng plot. Very consistent. Very charming pa rin si Haruhi.


Yeah, see you next year, list! haha